Selected Past Exhibitions

Patrick Bergsma: Invitation To Transmutations

"Crash", 2014 mixed media 37 x 26 x 16 cm detail Patrick Bergsma's oeuvre includes sculpture, painting and ceramics using an eclectic mix of materials, techniques and formats. For his current exhibition he has returned to his deep fascination with bonsai trees. "Transmutation" is the conversion of one form into a better form; using the tree as a stuctural base Bergsma builds dramatic, mysterious or playful tableaux. His materials include miniature figures and objects -- often sourced from 1950s and '60s model kits -- contemporary paraphernalia, epoxy clay, metal and paint. These bonsai sculptures have been transplanted into the gallery space, to form a forest of hanging trees that invite individual contemplation of each unique environment as one wanders among them. Others are encased in bell jars, mounted like entrapped laboratory specimens prepared for inspection. All are industrial terrains or barren landscapes, populated by figures adjusting to the aftermath of unknown events. Bergsma continues to experiment -- creating contemporary images, combining new and old techniques and materials, with a touch of irony and humor. Jake and Dinos Chapman come to mind, with a hint of the apocalyptic but without the violence and horror. To date, this is arguably his most ambitious project. Het oeuvre van Patrick Bergsma omvat sculpturen, schilderijen en keramiek. Hij maakt in zijn werk gebruik van een eclectische mix van materialen, technieken en stijlen. Voor de onderhavige tentoonstelling is hij teruggekeerd naar zijn diepe fascinatie voor bonsais. ‘Transmutatie’ is de geleidelijke overgang tot een hogere soort. Bergsma gebruikt de boom als een structurele basis voor de opbouw van dramatische, mysterieuze of speelse taferelen. Zijn materialen zijn onder meer personages en objecten op miniatuurformaat – vaak afkomstig uit bouwpakketten van de vijftiger en zestiger jaren – hedendaagse parafernalia, epoxy-klei, metaal en verf. Deze bonsaisculpturen zijn ‘overgeplant’ naar de galerieruimte en vormen daar een woud van hangende boompjes die de kijker, tijdens zijn wandeling in hun midden, uitnodigen tot individuele beschouwing van elke unieke leefwereld. Andere zijn omhuld door stolpen, opgezet als gevangen laboratorium specimens die ter inspectie zijn geprepareerd. Ze tonen allemaal industrieterreinen of verdorde landschappen, bevolkt door personages die zich aanpassen aan de nasleep van onbekende gebeurtenissen. Bergsma gaat door met experimenteren, creëert hedendaagse beelden, door nieuwe en oude technieken en materialen te combineren met een vleugje ironie en humor. Het doet denken aan Jake en Dinos Chapman, met zinspeling op de Apocalyps, maar zonder het geweld en de verschrikking. Dit is zeker zijn meest ambitieuze project tot nu toe.